Үйл нь ирээд үхэхийн цагт Хөгшин залуугын ялгаа юун

Есөн нартай энэ ер бусын нутагт
Дөрвөн улирал үгүй дүн өвлөөр байдаг
Тэнгэр нь нэг л үүлтэй
Тэр нь сүүдэр болдог
Тэвэр тэврээр унасан цасан мөсөн уулууд
Уулын хар манан нуурын дундаас ургаж
Урагшаа ургасан модод ширхэг мөчир үгүй
Жим жимээр урсах жирийн бус голууд
Жигүүр дэлгэн суусан уулын цагаан бүргэд
Өвс үгүй хэрнээ өндөр цэцэгс ихтэй
Өргөн тал нутаг нь хэмжээ хязгаар үгүй
Үүлгүй тэнгэрээс бороо ширхэг ширхэгээр дуслаж
Өндөр нам чулууд өнгө өнгөөр ургана
Нар нь жаргадаггүй ус нь ширгэдэггүй
Нарийн хавцал дунд нь найман саран нуугдана
Насан дээр гарсан намхан буурал савдаг
Наран жаргахыг үзэлгүй найман зууныг үзэв

Үүл нь гараад бороо орохын
Үүдэн хойморын ялгаа юун
Үйл нь ирээд үхэхийн цагт
Хөгшин залуугын ялгаа юун

Өргөө салхин гэр нь оосор бүч үгүй
Өвгөн савдаг тэндээ уйдаж суух нь үгүй
Өвлөж түүнд ирсэн өөвөн гурван өндөгөө
Өглөө үдэш асрана өөрийн чадлаар хайрлана
Алтан шаргал өндөг нь жаргал гэдэг нэртэй
Алсын өндөр ууланд амин сүнс нь байдаг
Асарч тойлхын хирээр инээд баясал ихтэй
Амар жимэр суухын арвин их нууцтай
Мөнгөн цагаан өндөг нь зовлон гэдэг нэртэй
Мөрөг цагаан загасанд мөнхийн амь нь байдаг
Намхан буурал савдагийн нуруу бөхийх тоолонд
Нулимс үгүй уйлна нуурын хаалга онгойно
Эцсийн чулуун өндөгийн нэр нь ч үл мэднэ
Инээж уйлах нь үгүй эгэл тайван байдлыг
Эцэж цуцахыг мэдэлгүй эвшээж суниах завгүй
Энэ маягаар савдаг ирэх хаврыг угтав

Үүл нь гараад бороо орохын
Үүдэн хойморын ялгаа юун
Үйл нь ирээд үхэхийн цагт
Хөгшин залуугын ялгаа юун

Хар морин жилийн хаврын тэргүүн сард нь
Хачин сонин бодол савдагийн толгойд оров
Хүрэл чулуун өндөг нь хөндий хоосон ч юм шиг
Хөөрхий өвдөг савдагт хэрэг үгүй юм шиг
Ингэж бодоод савдаг өндөгийг аваад гарав
Элгэн хадан дээрээс өргөж байгаад шидэв
Ингээд боллоо гэх шиг савдаг инээд алдав
Энд тэндээс гэнэт исгэрэх чимээ гарав
Гайтай явдал болов газар ангайж эхлэв
Галаар бороо оров ган гачиг болов
Гэрэлт есөн нар нь гэнэт бөхөж эхлэв
Гэдсээ чирсэн шулмас гэрийн хаалгыг тогшив
Өмхий улаан утаа уулын цаанаас ирэв
Өгөрч муудсан үснүүд хөндий талаар дүүрэв
Өсөж төрсөн нутаг нь өмхөрч хэмхэрч эхлэв
Өвгөн савдаг гайхав өвдөг сөгдөж унав

Үүл нь гараад бороо орохын
Үүдэн хойморын ялгаа юун
Үйл нь ирээд үхэхийн цагт
Хөгшин залуугын ялгаа юун

Ингээд фб дээрээ хадгалчихаж хаанаас хуулсан юм бүү мэд

Харшилын гаралтай үрэвсэл

Заа яасан гэхээр би уг нь харшил гээчгүй их аятайхан хүн байлаа шүү дээ. Тэгсэн энэ хавар л учиргүй хамар загатнаж найтайлгаад, нус гоожиж хамар битүүрээд болохоон байсан. Хоёр долоо хоног шахуу ханиад ч юм боловуу, ингээд гайгүй болох байгаа гэсээр хамрын цацлага цацаж гүрийж байгаад тэсэхээ байгаад МЗд чирэгдээд эмнэлэг явсан. Яасан байх нь, харшилын гаралтай хамрын салст бүрхэвчний үрэвсэл гээд хамраа утуулж хоёр гурван удаа очиж цэвэрлүүлж эм бичүүлж уугаад, хийх юм дууссан хамрын доторх хавдаад байгаа хэсэгт эм түрхэх эмчилгээ хийлгэж болно дахиад болохоо байвал ирээрэй гэсэн юм. Тэрнээс хойш хамар ч зүгээр болж зун хайлж урсаад өнгөрч намар болсон дахиад өнөөх чинь эхэлсээн хөөрхий. Хамар ч яахав цацлага цацаад, эмчийн бичиггүй авч болдог эм авч уугаад амьдарч болоод байсан чинь нэмэгдээд нүд загатнаад, хааяа ч бүр гараа хийж байгаад маажаад хаямаар болж байгаа юм чинь. Тэгээд бас МЗд чирэгдээд нүдний эмнэлэг явсан, харшилын гаралтай нүдний нэг бүрхэвчний үрэвсэл гэнэ дээ. Явахын өмнө нэтээс хайсан чинь хавар намар харшилдахаар ингэдэг гээд уншсан, эмнэлэг явахаас өөр аргагүй гээд чирэгдээд явсан л даа. Тэгээд одоо өдрийн дөрвөөр хоёр янзын эм дусаагаад л сууж байх жишээний. Өнөөдөр эм дусаагаад дөрөвдөх өдөр болж байна, нүд загатнаж байгаа ч харьцангүй багассан. Ингэсгээд сэрүү орчихвол энэ харшаад байгаа юмнууд гайгүй болно байгаа гээд л сууж байхаас.