Хоёр сарын дараа дахиж ирж үзүүлээрэй гэснээр өнөөдөр дахиж очиж үзүүлэв. Бамбай булчирхайн үрэвсэл чинь өөрөө аяндаа л эдгэрдэг эд юмуу даа. Өнгөрсөн долоо хоногт очиж дааврынхаа хэмжээг харахын тулд цусны шинжилгээ өгсөн. 11н сард үзүүлэхэд дааврын хэмжээ хэт буурсан байна, ихэвчлэн буцаад өөрөө хэвэндээ ордог ч цөөн тохиолдолд энэ чигээрээ тогтох тохиолдол байдаг учир 2 сарын дараа үзье, хэвэндээ ороогүй байвал хэвэнд нь орох эмчилгээ хийнэ гэсэн юм. Өнөөдөр эмчдээ үзүүлсэн чинь дааврын хэмжээ хэвэндээ очсон байна, нэг талд нь үрэвсэл жоохон үлдсэн байна (тэмтэрч үзээд) тэр нь гэхдээ яваандаа байхгүй болчихно. Дахиж шалгаж эхо-д харах шаардлагагүй, энэ удаагийнх шиг өвдөхгүй бол дахиж ирэх хэрэггүй, 5н жилийн дараа үзлэг шинжилгээ хийлгээрэй. Ер нь 5н жилийн давтамжтай үзүүлж байгаарай гэсэн.
Ашгүй нэг эмнэлгээс саллаа гээд бөөн баяр болоод гуяа алгадаад сургууль дээрээ хүрээд ирсэн.
Саяхан шөнө тв-ийн суваг сольж байгаад Sense and sensibility гарч байхаар нь үзсэн. Эхлээд удаагүй байсан болохоор утгыг нь бол ойлгочихсон. Өчигдөр номын сангаас номыг нь зээлсэн. Pride and prejudice-ийг бодвол уншигдаж өгдөггүй ном байна лээ. Гэхдээ яахав оройдоо нэг харж байхад дуусчих байлгүй дээ.
За сайн байнаа. Бамбай булчирхайгаа учрыг нь олоод байранд нь оруулсан байна.
ReplyDeleteхарин тэглээ, даатгалгүй болохоор төлбөрт нь алуулчих юм байна. тогтвортой орлоготой бол даатгалтай болмоор л байна хэхэ
DeleteДаатгал хэрэгтэй шуу. Би ёстой аймхай болохоор байнга л толж байдийн. Тэр жил ээжтэйгээ хг-д явж байгаад ээж эмнэлэгт хэвтэхэд л даатгалгуйн зовлонг эдэлсэн.
DeleteSAIN BNA AA, ERUUL MEND MASH CHUHAL GEH YUM BILEE SHUU, HEHE. TER NI PRIDE END PREJUDICE JPN HEL DEER BGAA, BI SUHUJ HARJ AMJAAGUI L YAVAA, UG NI IH OLON JILIIN UMNU HUN UGSIIN, HEHE
ReplyDeleteхарин эрүүл байх чинь л чухал юм байна шүү дээ.
Deleteзав зай гаргаад нэг уншаарай, надад лав тэр үеийн Британий амьдрал, хүмүүсийнх нь талаар их сонин санагдаж уншсан шд, өчигдөр орой суваг сольсон чинь кино нь гарч байсан гэхдээ ном нь илүү гоё догдлуулсан юм байна лээ хэхэ